Winiaczenie #09 :: 20r - Winiak Sobkowicki

W ramach podnoszenia swoich umiejętności w produkcji wina, uruchamiamy kolejnego gąsiora i szykujemy do niego nastawę z podarowanych nam winogron sobkowickich.

Tym razem wystartujemy bez wspomagania drożdży i dosłodzimy tak, żeby alkoholu było około 12%. Będziemy chcieli osiągnąć wino conajmniej półsłodkie, bo te uzyskane wcześniej wydają się być w smaku półwytrawne. Po pierwszej burzliwej fermentacji przelejemy młode wino i ponownie dosłodzimy cukrem, a dalej zobaczymy co się będzie działo.

Wcześniejsze wino z papierówek kończy się klarować, dlatego niebawem popracujemy nad jego ostatecznym smakiem i rozlejemy do butelek. A że tego typu wina nie mogą długo leżakować, to nadchodząca zima wydaje się być idealną porą roku na ich konsumpcję ;)

Będzie wysyp

Wczoraj pisaliśmy o tym, że wypuściliśmy się po kwarantannie do lasu. Ale celowo nie pisaliśmy o grzybach. Dlaczego?

Znajdowane przez nas podgrzybki były wielkości "mikroskopijnej". To co udało nam się dostrzec, zostawialiśmy w ziemi, żeby sobie wyrosło. Do domu zabraliśmy trochę większe okazy, choć tak na prawdę wszystko jest bardzo młode i świeże. Podczas 2-godzinnego spaceru w sumie zebraliśmy 2,1kg samych młodziutkich podgrzybków. Za dwa, trzy dni będzie można z lasu wynieść całkiem zacne ilości. 

Dlatego zachęcamy i polecamy wszystkim środę lub czwartek, by wybrać się na grzyby do podwrocławskiego lasu obok wsi Lubiatów w Gminie Miękinia. Pisaliśmy o tym miejscu tutaj.

Ps. Ludzi we wczorajszy niedzielny poranek było bardzo dużo, bo naliczyliśmy ponad 20 samochodów na parkingu, a i tak udało się nie wrócić z pustymi rękami.

Koniec kwarantanny

Po niespełna dwutygodniowej kwarantannie domowej, mogliśmy się dzisiaj wypuścić dokądkolwiek, a wypuściliśmy się oczywiście do lasu.

Jesień w pełni, a kolorowe liście za tydzień czy dwa opadną. To ostatnie chwile w tym roku, by porozkoszować się kolorowym krajobrazem.

Dlatego zwolnieni ze smyczy, będziemy teraz nadrabiać stracony czas i przesiadywać całymi dniami w lasach.

Fascynacja jesienią

Każdej jesieni zachwycamy się jej słońcem i kolorowymi barwami drzew. Dla nas to okres zbiorów wszelakich: owoców, warzyw, grzybów i różnych innych z lasu, o których będziemy jeszcze pisać.

Największą jednak frajdę z jesieni mamy z leśnych spacerów, wędrówek czy po prostu włóczęgi. 

 

Ciągle pada ...

Po kilkudniowych intensywnych ulewach mamy zalaną działkę. Podobnie nasz warzywnik wyglądał ostatnio przed około dziesięcioma latami.

Kąteckie łęgi

 W ostatnich dniach, pisaliśmy Wam o najbrzydszym lesie. O tym, że paskudny, zachwaszczony i że właściwie brzydszego nie znamy.

Ale jest w nim...

... grzybnia opieniek, rozciągająca się na niemal całej długości jego obszaru. 

Większe ilości grzybów będą, najprawdopodobniej od przyszłego weekendu, nie do wyzbierania. Dla każdego z pewnością wystarczy. Ale trzeba się nastawić na chaszczowanie wśród jeżyn i pokrzyw, co nie jest z pewnością przyjemne.

Myśliborska opieńkownia

O Krainie Wygasłych Wulkanów pisaliśmy już wielokrotnie. Dzisiaj pojechaliśmy przejść nowopowstałą ścieżkę.

Wystartowaliśmy z Myśliborza przez Wąwóz i dalej do Jakuszowej. Tam dotarliśmy do ścieżki spacerowej. Prowadzi ona do Siedmicy.

Więcej niestety nie jesteśmy w stanie o niej napisać, ponieważ wzdłuż jej przebiegu trafialiśmy na ogromne ilości grzybów: opieniek i maślaków oraz kani czubajki.

Najbrzydszy las to ...

... ten porastający koryto rzeki Strzegomki pod Kątami Wrocławskimi.

Jedno trzeba mu oddać. W żadnym innym nam znanym, nie ma tylu chwastów, jeżyn, pokrzyw, a do tego pajęczyn i smrodu z rzeki. Jakość jej wody pozostawia wiele do życzenia. 

Wybraliśmy się tam przed laty na krótki spacer i niestety ... 

Krucza grzybownia

Ostatnio jesteśmy na blogu monotematyczni, ale sezon w pełni, więc nie możemy pozostać obojętni i milczeć o miejscach, w którym występują grzyby.

Wczorajszego dnia, wybraliśmy się po dwóch latach w Góry Krucze. Ruszyliśmy zielonym szlakiem z Lubawki, kierując się w stronę czeskiej granicy, docelowo na Kralovecky Spicak. Lasy tam są piękne, widoki ciekawe, więc zakładaliśmy, że dystans 20km w terenie górskim pozwoli nam się zrelaksować. Nic bardziej mylnego. Zaraz po pierwszym podejściu, już przed Rezerwatem Kruczy Kamień, znaleźliśmy pierwsze opieńki.

Menu z kozią brodą

Od kilku lat, odkąd kozia broda stała się dostępna dla grzybiarzy i niepodlega ochronie gatunkowej, bardzo wiele mówi i pisze się na jej temat. My zawsze obok tego tematu przechodziliśmy obojętnie, bo nikt nigdy nam jej nie pokazał i nie uczył jej zbierać. Stąd pewne obiekcje, żeby umieścić ją w naszym menu.