Zimowa "19-tka"

Każdy kto bywał w Strzegomiu, czy jego okolicach doskonale wie, że nieodłącznym elementem krajobrazu są kamieniołomy granitu. 

W styczniu tego roku wrzuciliśmy zdjęcia kilku z nich, tych które uznaliśmy za warte odwiedzenia. 

W dzisiejszy mroźny poranek wybraliśmy się na spacer do kamieniołomu, o istnieniu którego wiedzieliśmy, ale nigdy nie było nam po drodze do niego zaglądać. Mowa o "19-tce". 

Kamieniołom będący w prywatnych rękach, od lat jest własnością jednej z firm górniczych i utrzymywany jest w niezmienionym od lat stanie, jako wyrobisko rezerwowe. Leży w Gminie Strzegom na obszarze Gęsich Wzgórz, w niedalekim sąsiedztwie wsi Wieśnica.  Wyrobisko granitu ma swoje początki jeszcze w XIXw. Eksplorowane było przez niemal sto lat, lecz z wieloma długotrwałymi przerwami. A kiedy wróci łask? Niewiadomo. 

O jemiole i pocałunkach

Jemioła kojarzy nam się niezmiennie z okresem zimowych świąt. Kojarzy nam się pozytywnie i romantycznie. Ale skąd pomysł, by wykorzystywać jemiołę jako sposobność do namiętnych pocałunków?

Wszystko zaczęło się około tysiąc lat temu, od wikingów i ich nordyckiej mitologii. Tam, jemioła była główną bohaterką wydarzeń. Najpierw posłużyła do wytworzenia broni w formie włóczni, służącej do bratbójstwa. W konsekwencji mordu i chęcią wykluczenia w przyszłości takich wydarzeń, za sprawą bóstwa stała się symbolem miłości. Owoce jemioły symbolizowały łzy po utracie syna. A matka miała pocałować każdego, kto podszedł pod jemiołę.

Historia trochę pokrętna i nie do końca logiczna, ale wędrowała z Wikingami po średniowiecznej Europie i przetrwała do dziś. Mniej lub bardziej chętnie nadal całujemy się pod jemiołą. Dla wielu była i jest symbolem nie tylko miłości, ale także płodności i aktualnie niesie ze sobą same pozytywne skojarzenia. Bo co jak co, ale całować to się wszyscy lubimy od zawsze :)

Szklane zawieszki

O naszym rękodziele piszemy stosunkowo rzadko, bo pomimo że trudnimy się tym od dwóch lat, to nadal wiele się uczymy, a zanudzać nie chcemy. Ale dzisiaj jesteśmy w nastroju przedświątecznym i postanowiliśmy wykonać tematyczne zawieszki, by podzielić się nimi z najbliższymi. I chcemy Wam nieco o tym napisać.

Sam proces technicznie nie jest trudny, ale wymaga czasu i predyspozycji manualnych. Wszystko zaczyna się od projektu na kartce papieru, podzieleniu go na poszczególne elementy szkła, odwzorowanie, wycięcie i przeszlifowanie krawędzi. Dopiero wtedy można myśleć o ich połączeniu cyną i implementowaniem innych elementów: haczyków, drucików, czy tego czego wymaga projekt.

Praca wre, a najbliższa przyszłość pokaże, ile uda nam się zawieszek wykonać. Może nawet znajdzie się coś dla Was?

Dokarmianie przydomowych ptaków

Często zdarza się, że nawet nie zwracamy na nie uwagi. Przyzwyczajeni do ich śpiewów i ćwierkania, bywa że ich wcale nie słyszymy, a przez to nie rejestrujemy ich obecności w naszym przydomowym azylu. Spełniają jednak wiele ważnych funkcji, bez których czy to ogród, czy warzywnik, by sobie nie poradziły.

Ostatnie zimy bywały na tyle łagodne, że ptaki powinny z zasady same sobie poradzić z przetrwaniem tego okresu. Jeśli jednak zależy nam na tym, by nie migrowały w inne miejsca, to powinniśmy zaangażować się w ich dokarmianie.

Rodzaje karmników i sposoby podawania karmy są najróżniejsze. Jednym z najprostszych jest wiszący na gałęzi drobno siatkowany woreczek z karmą. Zaletą jest to, że dostęp do niej będą miały tylko ptaki. Wadą, że karma moknie i zbita zamarza w bryłę - choć i z tym ptaki sobie radzą. 

Klasyczny karmnik z zadaszeniem, to najlepsze rozwiązanie. Trzeba jednak pamiętać, że przy dodatnich temperaturach, taki karmnik trzeba regularnie sprzątać z odchodów i gnijących resztek. Jeśli nie chcemy, by w takim miejscu rozwijały się choroby, to trzeba bezwzględnie przestrzegać czyszczenia.

Karmnik najlepiej jest umiejscowić z dala od miejsc, w których bywamy - czyli ścieżek, przydomowych chodników, podjazdu i ulicy. Jeżeli przy karmniku będziemy się pojawiać tylko z jedzeniem, to ptaki przyzwyczają się do osoby dokarmiającej. Należy też pamiętać, że od takiego miejsca trzeba trzymać z dala wszelkie koty, lisy i inne agresywne zwierzęta, próbujące podjadać karmę. Zwierzęta te, nie tylko odstraszają ptaki, ale potrafią także podjąć próbę upolowania. Wtedy taki karmnik nie będzie miał racji bytu.

Miejsce na dokarmianie ptaków ogrodowych musi być też niezmienne. Próba sporadycznego dokarmiania w wielu miejscach, także może zakończyć się fiaskiem. Raz, że ptaki przyzwyczajone do jednego miejsca będą chętniej i liczniej zlatywać, a dwa że karma będzie zjadana i nie będzie zalegała po całym ogrodzie.

Podsumowując, jeśli chcemy dokarmiać ptaki zimą, to:

- z dala od zgiełku,

- regularnie,

- w jednym miejscu,

- bezpiecznym ze względu na agresywne zwierzęta.

I na zakończenie jedna oczywistość. Z ilością karmy nie należy przesadzać. Jak w temacie stoi, mowa jest o dokarmianiu, a nie żywieniu. Ptaki powinny sobie same świetnie radzić ze zdobywaniem pokarmu. Dlatego im cieplej, tym skromniej powinniśmy dokarmiać.

Kredens Szeptuchy

To, co znajduje się na poniższym zdjęciu, jest efektem naszej pracy w obecnym roku. Od wiosny relacjonowaliśmy Wam o większości przedsięwzięć z tym związanych. Być może nie wygląda to nazbyt imponująco, ale w kredensie mamy niemal wszystko, co będzie nam potrzebne zimą. Od pierwszego przekopania ziemi w warzywniku, przez siewki i sadzonki po leśne wypady na zbiór jagód, grzybów, dzikiego bzu, czy innych owoców lasu.

Teraz z początkiem grudnia i w zależności od pogody, będziemy powoli opróżniać kredens z zapasów. Wiosną znów niewiele w nim zostanie i od nowa zaczniemy robić wszystko po kolei, by zapełnić go przed kolejną zimą.