Życzenia NowoRoczne

Tematy polityczne zwyczajowo pozostawiamy bez komentarza (z nielicznymi wyjątkami). Tym razem odniesiemy się do ostatnich wydarzeń (ale krótko).

Mamy nowy rząd, który wprowadza szereg zmian na wielu płaszczyznach, dlatego z okazji Nowego Roku, życzymy Wam wszystkim (i sobie również), by te zmiany przyniosły poprawę. Aby ten nadchodzący rok okazał się łatwiejszy w codziennym życiu, przyniósł wiele nowych wrażeń i pozwolił rozwijać nam swoje pasje. By nie zabrakło czasu na dobrą książkę w ogrodzie, na gorącą kawę z termosu na górskim szczycie, czy kąpielach słonecznych na piaszczystych nadmorskich plażach. 

Wszystkiego najlepszego w 2024 roku, życzy Wam Leśna Szeptucha.

"Dolina Baryczy" jesienią

"Dolina Baryczy", to jedno z najpopularniejszych miejsc, nie tylko Dolnego Śląska, ale i sąsiednich województw. W szczególności uczęszczana jest przez rowerzystów i amatorów kajakarstwa. Park Krajobrazowy Doliny Baryczy, to nie tylko rzeka, ale wiele kilometrów kwadratowych jezior i stawów hodowlanych (choć nietylko). Na obszarze ponad 87 tys km2, poprowadzono wiele ścieżek pieszych i tras rowerowych i kajakowych, które pozwalają doskonale zapoznać się z otaczającym krajobrazem. 

 

Z racji przeznaczenia i istniejącej w Parku infrastruktury turystycznej, bywaliśmy tam do tej pory jedynie latem. Dzisiaj dla odmiany, chcemy pokazać Wam "Dolinę Baryczy" w zimowej odsłonie. Wprawdzie, na zdjęciach, nie jest śnieżnie i biało, o co każdego roku coraz trudniej, ale mimo to potrafi zachwycić.

W najbliższych dniach, ze względu na opady śniegu, może być tam na prawdę zjawiskowo.

Tradycja Katarzynek

Katarzynki, to w przeciwieństwie do Andrzejek, zapomniane już święto. W odróżnieniu od dziewczęcych Andrzejek, obchodzone były przez młodych mężczyzn. Każdego roku Wigilia Katarzynek wypada 24 listopada i dlatego dzisiaj wspominamy to święto.

Na przestrzeni wieków w Polsce, święto traktowane było przez Kościół Katolicki, jako pogański archaizm i przez to najpierw wypierane, a później zawłaszczane - podobnie jak to miało miejsce z Andrzejkami.

Z tej okazji życzymy wszystkim Wam, udanej zabawy Katarzynkowej - (tym razem) przede wszystkim młodzieńcom i kawalerom.

 

W ogrodzie 07 - Listopadowe róże

Zaawansowana jesień, w jakiej się znajdujemy, nie oznacza że możemy spocząć na laurach. A wręcz przeciwnie. Przed zimą, prócz prac porządkowych, (o których staramy się rokrocznie przypominać) należy właśnie teraz, znaleźć czas na pielęgnację roślin ogrodowych, a w szczególności róż: pnących i krzaczastych/krzewiastych.

Pielęgnację róży pnącej zacząć należy od usunięcia gałązek krzyżujących się i połamanych. Pędy boczne róży pnącej należy przycinać krótko przy łodydze wiodącej. Kwiaty kwitną z wiosennych pędów, więc należy zrobić przestrzeń dla młodych na wiosnę. Obcięcie pędów bocznych i skrócenie wiodącego, pozwoli roślinie lepiej radzić sobie z wiatrem i uchroni ją od naruszenia struktury korzeniowej.

Róże krzaczaste wymagają mniej zabiegów. Boczne pędy należy przyciąć pod pierwszym listkiem. To jest z reguły do 10cm. Tyle wystarczy, by roślina bezpiecznie przezimowała i na wiosnę wypuściła rozszczepione pędy. Oczywiście można też w miarę potrzeby formowania krzewu, przerzedzić jego środek z wieloletnich łodyg, robiąc w ten sposób miejsce na nowe pędy. W ten sposób łatwo zbudować obłą bryłę krzewu i zapewnić sobie dużą ilość kwiatów w przyszłym roku.

 

Nasza "Pięciolatka"!

Minęło dokładnie 5 lat od pierwszego wpisu, jaki pojawił się na naszym blogu. I szczerze mówiąc, to żadne z nas, tworzące Leśną Szeptuchę, nie spodziewało się, że projekt nadal będzie żywy.

A to wszystko dzięki Wam! Bo zaglądacie, czytacie, a na fb lajkujecie i obserwujecie.

Z tej okazji wszystkim Wam

Dziękujemy!

Czas nocnych włóczęg

Kroś może pomyśleć, że środek jesieni nie jest odpowiednią porą roku na nocne włóczęgi po lasach. Pomimo, że jest o wiele chłodniej, a po zmroku temperatura wyraźnie spada w okolice zera, to my jesteśmy przeciwnego zdania. To idealny czas na tego typu aktywność.

Chłodniejsze jesienne i zimowe wieczory/noce motywują do ciągłego pozostawania w ruchu, przez co łatwiej złazić wiele kilometrów w niedługim czasie. Ponadto ciągły ruch pozwala zachować komfortową temperaturę ciała, a przez to nie ma potrzeby zakładania nadmiernej ilości ubrań. 

Każdy kto próbował nocą włóczyć się po lesie, ten wie doskonale, że im mniej liści na drzewach i krzakach, tym lepsza widoczność i orientacja w terenie. Dodatkowo, krótszy dzień umożliwia wcześniejsze rozpoczęcie włóczęgi, przez co wystarcza czasu, by nie zarywać nocy i wyrobić się bez problemu przed północą. 

O tej porze roku, możemy spokojnie wejść do lasu bez obawy, że zakłócimy życie na stanowiskach lęgowych czy ptasich gniazdach. Tegoroczne potomstwo wszelakiej zwierzyny leśnej jest już odchowane.

Zachęcamy wszystkich do spędzania wolnego czasu aktywnie po za domem, a w szczególności w nocnym lesie. To naprawdę może być fajna przygoda.

Amanita muscaria - mikrodawkowanie :: część 2

Cała istota problemu przy mikrodawkowaniu Muchomora Czerwonego, polega na zneutralizowaniu trującego kwasu ibutenowego, a uzyskaniu korzyści z zawartej w nim muskaryny i ustaleniu odpowiednich dawek do zażywania.

Ale zanim pójdziemy z tematem dalej, musimy poruszyć jedną ważną kwestię.

W poprzedniej części o Mikrodawkowaniu, nie określiliśmy swojego stosunku do spożywania Amanity. Zrobimy to teraz, żeby nie pozostawiać nikomu wątpliwości.

Nie uznajemy za wskazane spożywanie grzybów, które ze swojej natury mogą być szkodliwe dla naszego zdrowia. A już na pewno nie zachęcamy do tego, ani nie lansujemy internetowej mody na to.

Posty dotyczące Mikrodawkowania, mają charakter czysto edukacyjny i uświadamiający, że tego typu "zabawy" są z reguły niebezpieczne i nie ma w zasadzie żadnego uzasadnionego powodu, by zdrowy człowiek wystawiał się na takie ryzyko utraty zdrowia. 

Rzekoma moda na mikrodawkowanie funkcjonuje z reguły wśród młodych, ale coraz częściej i starsi są tym żywo zainteresowani. Część szuka w tym recepty na swoje zmartwienia i stres, a część chce zaspokoić ciekawość. Nie zmienia to faktu, że jedni i drudzy ryzykują nie zdając sobie sprawy z ewentualnych konsekwencji. Panuje dość powszechne przekonanie, że skoro większość używek jest szkodliwa, to jaką różnicę robi Amanita? A no taką, że nie bez powodu jest skatalogowana jako grzyb trujący i nie jest dopuszczona do obrotu towarowego, podobnie (choć nie na takich samych zasadach) jak narkotyki. Zbieranie, posiadanie i zażywanie Amanity jest całkiem legalne, ale nie znaczy to wcale, że należy po to sięgać.

Kolejnym argumentem jaki podnoszą ciekawscy tego grzyba, to zasłyszane historie i podania o tym, jak w przeszłości dość powszechnie zajadano się Muchomorem Czerwonym. I to jest prawda. Ale robili to ludzie, którzy doskonale się na tym znali i wiedzieli, jak np. ugotować  zupę z Amanity. Bo robili to od pokoleń, a nie od "czapy" z ciekawości. 

W związku z tym, nasze przesłanie jest jedno.

Skoro musisz koniecznie spróbować Muchomora Czerwonego, to albo zrób to z kimś, kto zna się na rzeczy i wie jak to robić, albo nie rób tego wcale. Korzyści płynące z mikrodawkowania Amanity, nie są na tyle znaczące, by warto było się narażać. 

Amanita muscaria - mikrodawkowanie :: część 1

Przyznać Wam się musimy, że temat na tapecie mamy od kilku miesięcy, ale musieliśmy poczekać na odpowiednią porę, bo dopiero teraz można znaleźć w lesie odpowiednie osobniki. Dla nie wtajemniczonych, mowa jest o muchomorze czerwonym - tym popularnym bajkowym w białe plamki. 

Od dziecka uczeni byliśmy, że to grzyb trujący i nie należy go spożywać, a najlepiej to nawet nie dotykać. Nie ma co się rodzicom czy dziadkom dziwić - lepiej nie zachęcać młodych do czegoś, co może być dla nich niebezpieczne.

I tak jest w rzeczywistości. Grzyb ten potrafi wywołać nudności, wymioty czy biegunki, a w szczególnych sytuacjach drgawki, śpiączkę, a nawet doprowadzić do zgonu. Wszystko jednak zależy od ilości i tego w jakiej formie go spożywamy.

Tytułowa Amanita ma w sobie substancje szkodliwe dla ludzkiego organizmu - przede wszystkim kwas ibutenowy. Nie są to jednak toksyny, które mogą uszkodzić jakiekolwiek narządy wewnętrzne. Związek, na którym zależy amatorom mikrodawkowania to muscaryna,  która odpowiada za zaburzenie funkcjonowania naszego organizmu, atakując przede wszystkim nasz układ nerwowy. W głównej mierze działając na receptory GABA. 

Poniżej przytoczymy krótki opis:

 

GABA jest neuroprzekaźnikiem hamującym. Oznacza to, że w ośrodkowym układzie nerwowym eliminuje zbędne i nadmiarowe impulsy, a także podnosi próg pobudliwości neuronów. W efekcie słabsze bodźce nie generują żadnej reakcji.

 

W wielkim uproszczeniu, odpowiednie mikrodawkowanie Muchomora Czerwonego, ma właściwie prowadzić do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi, działać na mięśnie rozkurczowo, a docelowo obniżać poziom stresu, poprawiać nastrój i eliminować bezsenność. Brzmi zachęcająco? Owszem. Ale żeby osiągnąć z Amanity same korzyści, trzeba robić to z głową i odpowiedzialnie.

 

Jak wcześniej napisaliśmy, od kilku miesięcy temat chodził nam po głowie. Wiele w tym czasie czytaliśmy, oglądaliśmy, uczyliśmy się, ale przede wszystkim zasięgaliśmy języka u tych, co uskuteczniają na sobie mikrodawkowanie. A co z tej nauki wypłynęło? O tym, w kolejnym wpisie, który dopiero powstaje.

c.d.n. 

Winiaczenie #16 :: 23r. - Światowy dzień taniego wina

Zacząć trzeba od tego, że tanie wino nie zawsze oznacza złe. Stąd zasłużenie dostało swój światowy dzień w kalendarzu różnorakich świąt. Z tej właśnie okazji, będziemy robić tanie wino.

 

Popularne czy nie, ale każdy z nas słyszał, że bardzo łatwo i niewielkim nakładem sił i środków można zrobić wino z ryżu.  

Na 5l wina, wystarczy nam:

- 1kg białego ryżu - 6pln

- 2kg cukru - 10pln

- 3,5l wody

- paczka 400g rodzynek - 6pln

- drożdże - 8pln

Takie tanie wino, to w polskich realiach klasyka, zarówno jeśli chodzi o skład i jakość, jak i sposób przygotowania. A jak zwykle zacząć należy od nastawy, o czym dokładniej pisaliśmy w części #11.

Do pustego balonu wsypujemy ryż i zalewamy syropem cukrowym. Następnie dodajemy rodzynki i drożdże aktywne do wina białego. Taką nastawę wystarczy zakorkować rurką i czekać. Oczywiście po aktywnej fermentacji należy je wykaperować i przed rozlaniem wyklarować.

Za 30pln powinno wyjść około 6 butelek 0,7l, co daje 5pln za butelkę.

Smak nie będzie wyrafinowany, choć niezgorszy, a "kopać" będzie odpowiednio. Nic tylko świętować ;)

Komunikat!

 Są jeszcze młode opieńki w lesie!

(Kąty Wrocławskie-Stoszyce nad rzeką Strzegomką)

Mglisty poranek w lesie

Zwyczajowo nie wrzucamy postów z samymi zdjęciami, ale te nas urzekły i chcemy się z Wami nimi podzielić.

Jak zachować się w lesie

Dla wielu z nas, las jest idealnym miejscem, w którym szukamy i znajdujemy ciszę i spokój. Jest miejscem, gdzie możemy oderwać się na chwilkę od codzienności i się zrelaksować. Dlatego jedną z głównych funkcji dzisiejszego lasu jest rekreacja. Ale by las spełniał nasze oczekiwania, musimy się w nim odpowiednio zachowywać i właściwie szanować - inaczej stanie się kolejnym miejscem, zniszczonym przez człowieka, którego będziemy unikać.

Suszymy i mrozimy - dzika róża, raz jeszcze

Dzika róża będzie dojrzewać jeszcze do końca października, ale już dziś można trafić na dorodne krzewy, których owoce są gotowe do zbioru. My, od wielu lat, zbieramy dziką różę do suszenia i mrożenia, by zimą zatapiać ją w herbacie i innych naparach, które wzmacniają odporność i zapewniają niezbędne witaminy.

By ususzyć owoce dzikiej róży, należy je zebrać najlepiej w słoneczny suchy dzień i wyłożyć na gazecie, by wszyscy "lokatorzy" się wynieśli. Następnie oczyścić z ogonków i liści i opłukać w letniej wodzie. Ponownie wyłożyć na gazecie do osuszenia i dopiero wtedy można umieścić je w suszarce.

Podobnie sprawa ma się z mrożeniem owoców. Po czyszczeniu i płukaniu, tak samo wykładamy na gazecie do osuszenia, ale po tym zabiegu od razu pakujemy do worków i wkładamy do zamrażarki.

Do dzisiaj na forach internetowych trwają dyskusje o tym, czy suszone owoce są lepsze od mrożonych, czy odwrotnie. My Wam na to pytanie nie odpowiemy, bo przezornie zawsze i suszymy i mrozimy, choć tych pierwszych zawsze mamy zdecydowanie więcej.

Warto też pamiętać, że wiosną kiedy dzika róża wypuszcza swoje pierwsze pędy, można (w ograniczonej ilości na krzew) nazrywać świeżych liści, które także można ususzyć. Takie młode liście, idealnie nadają się do zaparzania tzw. "herbatek", które mają niemal identyczne działanie do jesienno-zimowych naparów z dojrzałych owoców.

Pasta z opieniek

Październik to chyba dobry moment, by zaprezentować Wam nasz pomysł na opieńki.

Jak z każdymi grzybami, tak i z opieńkami zastanawiamy się jak je przechowywać, by były zdatne do spożycia w dłuższym terminie. Przychodzą sprawdzone sposoby jak suszenie czy mrożenie. Często stosowane jest też marynowanie w occie albo kiszenie co poniektórych gatunków. Natomiast mniej popularne jest pasteryzowanie opieniek w postaci tzw. pasty.

Dzisiaj powracamy do naszej SzepKuchni  i publikujemy Wam szczegółowy przepis na pastę z opieniek.

Raport grzybowy - końcówka przed zimą

Nie będziemy owijać w bawełnę, bo grzybów na razie jest jak na lekarstwo, a wcześniej tego roku niewiele było. Zbliża się końcówka października i zmienia się pogoda na bardziej zimową, a to w dłuższej perspektywie, grzybom nie sprzyja. Dlatego sporządziliśmy ten wpis, bo w najbliższym tygodniu się okaże, czy grzyby jeszcze w tym roku będą.

 

Byliśmy w ostatnia piątek w lesie i napawa optymizmem to, co w nim zastaliśmy. Co prawda ilości obfitych nie było - w sumie to mniej niż więcej (we 2,5h zebraliśmy 1,2kg na dystansie 8km), ale wśród naszych zdobyczy w koszyku, znalazło się bardzo dużo malutkich podgrzybków. 

 

Wczorajsza sobota była ciepła, a mokro jest właściwie co drugi dzień. To daje nadzieję, że najbliższe dni mogą być, dla nas grzybiarzy, obfite. My nie zdołamy w nadchodzącym tygodniu wyrwać się do lasu, ale jeśli macie takie możliwości, to we wtorek, może środę, warto "zaatakować" lasy nizinne Dolnego Śląska. Mamy tu na myśli Park Przemkowski, okolice Środy Śląskiej (Miękinia, Lubiatów), okolice Strzelina i Niemczy i klasycznie lasy pod Bolesławcem czy Węglińcem.

 

Być może to ostatni wpis tego roku z serii "Raport grzybowy", choć wszystko właściwie będzie zależało od tego, czy w lesie pojawią się jeszcze opieńki - bo cały czas na nie czekamy i ich szukamy i sprawdzamy.

 

Wierzba dobra na grypę

W sezonie jesienno-zimowym z reguły uważniej podchodzimy do swojego stanu zdrowia i dbamy oto, by nie załapać choróbska czy przeziębienia. Niestety zdarza się tak, że pomimo wzmożonej ostrożności złapiemy jakąś infekcję i wtedy trzeba albo iść do lekarza, albo próbować wyleczyć się tzw. "domowym" sposobem. Jedną z naszych propozycji jest wierzba, o której chcemy dzisiaj co nieco napisać.

Napary z wierzby są najbardziej znaczącym środkiem do zapobiegania i niwelowania skutków przeziębienia czy osłabienia. Dodatkowo wzmacnia sen, uspokajając układ nerwowy. Wierzbę stosuje się także przy nieżycie jelit czy bólach reumatycznych. 

Co prawda podajemy tylko hasła i o każdym przypadku należałoby się obszernie rozpisać, by terapia wierzbą odniosła pożądany skutek, ale zwracamy uwagę na jej wszechstronne zastosowanie, bo jest powszechnie dostępna i nawet teraz jesienią, warto z niej skorzystać. 

Zwłaszcza napar przygotowany z kory młodych gałązek, którą się suszy i mieli. Do kubka wystarczy wsypać łyżeczkę zmielonej kory, zalać wrzątkiem i po kilku minutach parzenia będzie gotowy do spożycia. Główną zaletą takiego napitku jest działanie przeciwbólowe podobne do aspiryny. 

Równie dobrze jest, wiosną nazbierać tzw. bazi/kotków wierzbowych. W nich również jest odpowiednia ilość aktywnych substancji, które pozwolą osiągnąć ten sam efekt co napar z kory.

Późną wiosną i z początkiem lata, można też nazrywać świeżych liści do zrobienia naparu i choć same liście nie mają w sobie tyle właściwości leczniczych co kora czy bazie, to i tak warto je stosować. 

Kora, kotki, liście - z dobrodziejstw wierzby można korzystać niemal przez cały rok, a zwłaszcza w tych newralgicznych miesiącach, kiedy narażeni jesteśmy na przeziębienie, osłabienie, a przez to na infekcje bakteryjne.

Czeska Szwajcaria - raz jeszcze

Pravčicka Brana w pobliżu miejscowości Hřensko naszymi o czami.

Wspomnieć musimy, że dostęp pod samą bramę i tarasy widokowe jest płatny. Wejść tam można za 75kc, w październiku od godziny 10:00 do 18:00. I jeszcze ważna informacja dla zmotoryzowanych. Nie ma przed wejściem na szlak żadnego parkingu, a wzdłuż drogi dojazdowej stoją znaki zakazujące parkowania na poboczach z obu stron. Samochód można zostawić w pobliskim Hřensku i albo podejść kilka km, albo podjechać lokalnym autobusem.

Na zakończenie musimy jeszcze wspomnieć, że po głośnym pożarze, jaki miał miejsce w Czeskiej Szwajcarii, nadal spora część szlaków pozostaje zamknięta ze względów bezpieczeństwa. Więc planując wyjazd w tamte strony, warto zapoznać się wcześniej z aktualnie panującymi tam warunkami.

Czeska Szwajcaria

Narodowy Park Czeskiej Szwajcarii, znajdujący się przy granicy z niemiecką Dolną Saksonią, nie ustępuje niczym naszym Górom Stołowym. Mnogość formacji skalnych i infrastruktura turystyczna, powodują, że warto odwiedzić te zagraniczne rejony i poznać klimat, który odbiega nieco od tego, do czego jesteśmy przyzwyczajeni u siebie.

Pasma skał ciągnące się dziesiątki kilometrów, osiągają wysokości zbliżone do 500m.n.p.m. Nie są to zatem góry wymagające, choć krótkie strome podejścia na wierzchołki skalne potrafią dać chwilowy wycisk. 

W parku charakterystyczne jest to, że znajduje się wiele punktów widokowych, z których mamy możliwość podziwiania zróżnicowanych widoków od sąsiadujących ze sobą skał, po otwarte przestrzenie i okoliczne wsie, leżące w dolinach. Przy dobrej widoczności, horyzont potrafi sięgać kilkudziesięciu kilometrów.

Mimo, że trzeba opuścić nasz kraj nie wiąże się to z jakimiś nadmiernymi kosztami. I jest to ogromny plus tego miejsca. Co prawda po niemieckiej stronie, trzeba wydać więcej, ale wystarczy zarezerwować sobie 'ubytovanie' po czeskiej stronie, by taki wyjazd był porównywalny cenowo z polskimi górami.

My wynajęliśmy cały domek w miejscowości Jetřichovice, a doba wyniosła około 100pln na osobę.

Gospodarka zielenią

Jesień to taka pora roku, w której należy zainteresować się krzewami i drzewami na własnej działce. To najlepsza pora roku na sadzenie i przesadzanie. 

Rośliny po owocowaniu tracą liście i wchodzą w stan wegetatywny. To powoduje, że się łatwiej ukorzeniają i przyjmują. Jesienne nasadzenia są o tyle lepsze od wiosennych, że jest wystarczająco dużo czasu przed pierwszymi przymrozkami, a po zimie rośliny łagodniej wchodzą w kwitnienie i jest większa szansa, że zaowocują.

W październiku prócz sadzenia/pszesadzania, będzie też można pozbyć się drzew starych i "niepotrzebnych" (chorych lub zagrażających bezpieczeństwu). Krzewy wszelakiego typu możemy usuwać dowolnie, o każdej porze roku i bez zezwolenia. Natomiast drzewa, ze względu na okres lęgowy ptaków - od 15-go października do końca lutego.

Pamiętać przy tym trzeba, że nie każde drzewo można jednak wyciąć wedle uznania. Dla wielu będzie potrzebne pozwolenie z gminy. 

Jednak nie będziemy tu powielać powszechnie dostępnych informacji, tylko odsyłamy Was do wyczerpującego artykułu serwisu infor.pl Tam znajdziecie wyszczególnione przypadki drzew, z uwzględnieniem gatunków i ich rozmiarów.

Więc jeśli macie kawałek swojej ziemi i bierzecie się za porządki przed zimą, to najlepszy czas żeby naostrzyć siekierę, przesmarować piłę i przygotować szpadle. Bo właściwa gospodarka krzewo/drzewostanem jesienną porą, korzystnie wpłynie na otaczającą nas przyrodę w przyszłym roku.

Jesienne porządki

Przyszła jesień i w niedługim czasie zacznie się nasza odwieczna "walka" z wszystkim tym, co leci z drzew - od owoców po liście. Do tego, jeśli mamy zagony warzywne, to po sprzątaniu zostaną nam resztki roślin w stanie rozkładu. 

Dlatego zarówno grabienie liści, jak i jesienne usuwanie resztek warzywnika (włącznie z przekopaniem ziemi - o czym pisaliśmy tutaj) pozwala uniknąć wielu chorób i rozwoju niebezpiecznych bakterii w trakcie procesów gnilnych. Takimi zabiegami uchronimy nasze trawniki oraz spulchnimy i zrekultywujemy glebę na zagonach.

Pamiętać przy tym należy, że absolutnie nie wolno takich odpadów palić na naszych działkach. Co prawda ognisko możemy palić suchym drewnem, ale nie liśćmi czy mokrymi nadgniłymi gałęziami czy resztkami upraw warzywnych. Grozi za to kara od 500 do 5000pln grzywny.

Wszystkie drobne odpady z ogrodu są w ustawie traktowane jako biodegradowalne i należy je pakować do worków i albo wywozić na tzw. pSZOKi albo wystawiać do odbioru przez firmę trudniącą się wywozem odpadów komunalnych w gminie.

O grzybach "na Wulkanach"

W ten weekend wybraliśmy się do Krainy Wygasłych Wulkanów, bo intuicja podpowiadała nam, że tam są grzyby. Lasu dużo, ludzi mało, a teren wilgotny na Pogórzu Kaczawskim, wobec tego wszystko mogło zagrać. Mogliśmy co prawda przestrzelić z lokalizacją i z tym też się liczyliśmy.

Na całe szczęście, intuicja nas nie zawiodła i możemy ogłosić, że pod Myślinowem (bo tam właśnie byliśmy) są podgrzybki i prawdziwki. Co prawda około 60% znalezionych grzybów była robaczywa, ale w lesie rosło tego tyle, że przywieźliśmy ze sobą dwa poniższe koszyki.

W następnym tygodniu polecamy tą miejscówkę, bo podgrzybki dopiero teraz wychodziły i wygląda na to, że grzybnia się rozkręca. A dla miłośników opieniek mamy dodatkową zachętę, bo znaleźliśmy pierwsze "maleństwa" na pniaku. Tam w najbliższym czasie na pewno będzie się działo.

Dokładna lokalizacja, o której piszemy, to lasy znajdujące się przy niebieskim szlaku pieszym na odcinku od rozdroża "Nowowiejski wąwóz" w stronę wsi Myślinów.