Biesy i Czady - #07

Na ostatni akt, wybraliśmy zdecydowanie mniej popularny szlak. Z racji tego, że przeszliśmy już wszystkie atrakcyjne połoniny, masywy i zdobyliśmy najwyższe szczyty po polskiej stronie Bieszczad - naszą uwagę zwróciła Fereczata 1102m.n.p.m z Rabią Skałą 1199m.n.p.m.

Wyruszyliśmy o 7:00 z Wetliny do wsi Smerek i tam znaleźliśmy czerwony szlak prowadzący do słowackiej granicy, gdzie znajduje się rozdroże szlaków pod Okrąglikiem.
Fereczata znajduje się po drodze i wdrapanie na nią zajęło nam około 2h. Sądziliśmy, że to zalesiony punkt pośredni na odcinku do Okrąglika, a okazał się bardzo eksponowanym stożkiem z widokiem na niemal cały graniczny szlak niebieski, prowadzący na Rabią skałę. Na uwagę zasługuje również Płasz i Durkovec, które pokryte są połoninami z równie ciekawymi widokami na Połoninę Wetlińską.

Rabia Skała, choć tego dnia najwyższa 1299m.n.p.m, okazała się zadrzewionym wierzchołkiem, z którego mało co widać, dlatego w porównaniu z wyżej wymienionymi już takiego wrażenia nie robi. 

Za to, na pewno zapada w pamięć żółty szlak, który sprowadza z niej znacznymi stromiznami do Wetliny.

Ścieżka, którą tego dnia przeszliśmy, pokazała nam odmienny obraz Bieszczad, od tych najokazalszych z połoninami, rozpościerających się na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Tutaj drzewostan lasów i poszycie bliźniaczo przypominają sudeckie lasy bukowe, czy mieszane beskidzkie. Każdy, kto wędrował szlakami granicznymi polsko-czeskimi, będzie zauważał wiele podobieństw, a nawet będzie mógł się poczuć, jak w tamtych zachodnich pasmach.  Ale góry górom nierówne, a widoki inne, dlatego każdy kto ma żyłkę wędrowca powinien udać się na tą małą bieszczadzką wyrypę.