Wiating po naszemu

Nie zawsze się chce, ale i nie zawsze trzeba targać na plecach namiot dla dwojga. Wystarczy przemierzając leśne ścieżki zwracać uwagę na okoliczną infrastrukturę. 

Jakiś czas temu pisaliśmy Wam o leśnych ambonkach, które co prawda na nocleg nie są najwygodniejsze, ale dają solidne i bezpieczne schronienie. Notujemy sobie takie obiekty na mapie, bo zawsze mogą się przydać w potrzebie.

Ale prócz tych dość gęsto usianych konstrukcji, odkrywamy najróżniejszego typu wiaty, piętrowe paśniki i inne miejscówki dziko położone w lasach, które z pewnością będziemy wykorzystywać do naszej kilkudniowej włóczęgi.

Aktualnie pogoda nie sprzyja, a do wiosny jeszcze daleko, dlatego w tak zwanym "wolnym czasie" tworzymy mapę ze zlokalizowanymi obiektami, które wg nas nadają się do wykorzystania na nocleg. Tak przygotowaną, będziemy się z Wami dzielić i stale rozwijać, dodając kolejne napotykane obiekty.

Jeśli chcecie się włączyć w ten mini projekt i podzielić z nami swoimi miejscówkami, to będzie nam łatwiej i szybciej go zrealizować. Za co będziemy Wam bardzo wdzięczni.

Second life

W nowy rok wchodzimy z nowymi postanowieniami, ale także utartymi dotąd ideami. Troszcząc się o lasy i stan przyrody, angażujemy czas i znajdujemy chęci, by choć trochę ulżyć naszej planecie. Dlatego spróbowaliśmy świątecznym drzewkom dać drugie życie.

 A co z tego będzie, to czas pokaże.

Ile ma Okole? - zagwozdka Gór Kaczawskich

W styczniu przy 10 stopniach na plusie, można mówić o nieśmiałym powiewie wiosny. Błotniste lasy Gór Kaczawskich, przy takiej pogodzie nie mają nic wspólnego z zimą. Jedyną jej oznaką są bezlistne, brązowe drzewa i odrobina bieli powyżej 650m.n.p.m. Wykorzystaliśmy taki dzień na odkrywanie tego, co dla nas nowe i całkiem przypadkowo natknęliśmy się na zagwozdkę.

z Archiwum ... #05

 

 

Tym razem chcemy Wam napisać, jak świetnym pomysłem na zimową wędrówkę wielokilometrową jest Narodowy Park Gór Stołowych. Prócz tego, że wraz z Czechami mamy tak wyjątkowe na skalę światową masywy górskie, to dodatkowo są one na tyle dostępne zimą, że nie wymagają wielkiego doświadczenia. 

Góry Stołowe są popularne, znane i lubiane, ale zwyczajowo od wiosny do jesieni. Zimą jest kilka tras narciarskich, które przy sprzyjającej pogodzie są odpowiednio przygotowane i wykorzystywane do biegówek. Po za tym, nie ma tam stoków narciarskich, wyciągów, ani żadnej infrastruktury dla miłośników białego szaleństwa. Przez to Góry Stołowe, zimą pozostają nielicznie odwiedzaną enklawą. Z tego względu, chcemy Wam pokazać, że warto się tam wybrać o tej porze roku i poczuć jak w Narni.

Coroczne postanowienie noworoczne

Po 1-szym stycznia zwyczajowo postanawiamy dokonać jakichś zmian albo "wymusić" na sobie poprawę. My niezmiennie trzymamy się jednego postanowienia: redukcji naszego śladu węglowego.

W ubiegłym roku skupiliśmy się na energii. Odeszliśmy od węgla i zainstalowaliśmy panele fotowoltaiczne z pompą ciepła, co ma docelowo ograniczyć emisję o 6,5kg w skali roku.

W tym roku chcemy na poważnie zająć się wodą. Jej pozyskiwaniem, uzdatnianiem i zużyciem. I tu musimy od razu wyjaśnić, że pozyskiwać wodę chcemy na potrzeby ogrodu i warzywnika. Mamy studnię, ale chcemy także czerpać deszczówkę, by jej nie tracić. Przy suchych miesiącach studnia nie wyrabia, dlatego potrzebujemy uzupełnienia. W związku z tym, w najbliższym czasie opracujemy własny projekt instalacji magazynującej. 

Z wody kranowej nie będziemy rzecz jasna rezygnować, bo pranie czy higiena poza domem to nie nasza bajka. Ale ...

... policzyliśmy, że w ostatnich dwóch latach średnio w roku zaopatrywaliśmy się w około 500 butelek wody sklepowej. I choć przy rocznej produkcji światowej rzędu 500 miliardów sztuk, nasze zapotrzebowanie to kropla w morzu, to faktem jest, że warto kierować się słowami klasyka: "Chcesz zmieniać świat, to zacznij od siebie". Dlatego będziemy zużywać wodę kranową: gotowaną, filtrowaną i w każdej innej postaci nadającej się do spożycia. Z butelkowaną koniec!

Jak zapewne zdążyliście zauważyć, nie jesteśmy szalonymi ekstremistycznymi fascynatami ekologii, porywającymi się z motyką na słońce. Nie kąpiemy się w piasku, nie przywiązujemy do drzew, nie żywimy wyłącznie trawą i nie unikamy technologii. Jednak małymi kroczkami staramy się być mniej szkodliwi światu i jego klimatowi. Na tyle ile chcemy i możemy. Dlatego też poruszamy na blogu takie tematy jak ten, by budować świadomość społeczną, a przy okazji zachęcić może niektórych do drobnych zmian w stronę lepszego jutra dla naszej matki Ziemi.